(laat u voorlezen!)

Deel 18

deesdieg tswai detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas bakt printe'.

D’r man van de mölle zetst e kumpje bij de duur.
‘Hei is e sjun pleks-je. Hat uur ’t jezieë, muus? Hei sjteet ’t kumpje. Natuurlieg broecht uur nit tse piepe. Iech wees wal dat uur miech jehoeëd hat. En angesj ruucht uur ’t wal, wen iech meël in ’t kumpje don. Behaod ’t jód. Alling ’t meël in ’t kumpje is vuur uuch. ’t Anger meël is vuur de kinger. Mar wat huur iech doch? ’t Zunt nit de muus. Jet vreëms? Nae, nit vreëm. ’t Klinkt bekankd. Iech wees wat ’t is.
Heë drieënt ziech lanksaam um.
‘Joa! ’t Is woar! Iech wees wat ’t is. De möllesjting. De möllesjting drieëne. De möllesjting male. De möllesjting male ’t koare. Noen hant vier werm meël. Muus hat uur ’t jehoeëd? ’t Jieët meël. Meël vuur in ’t kumpje. Meël vuur in de zek.’
Va vräud danst heë durch de mölle. En vingt aa ’t koare tse male.
De Sjwatse Piete sjtunt in ’t tsimmer.
‘Vier mósse noa de mölle.’
‘Joa, doe has reët Piet. Da kanne vier d’r man van de mölle helpe.’
Ze junt eroes noa d’r sjtal. D’r inne Sjwatse Piet leuft vuuróp.
‘Darf iech noen fietse,’ vroagt d’r angere Sjwatse Piet.
‘Va miech darfs te dat. Da kan iech hingerdróp zitse. En miech oesraeste.’
D’r angere Sjwatse Piet jeet d’r sjtal eri. Went e mit d’r fiets eroes kunt, zeët d’r inne Sjwatse Piet: ‘Doe has nog ummer deë jekke hód óp.’
 ‘Dat is jinne jekke hód. Dat is miene winkhód. Dat wits te doch.’
‘Joa, dat wees iech. Mar ’t wingt doch. Noen has te jee möllesje mieë nuedieg.’
‘Iech ving ’t jeweun inne sjunne hód en misjien han iech ‘m nog ins nuedieg. Sjpring mar hinger óp d’r fiets.’
‘Waad ins Piet. Vier mósse óch zek meël mit neëme. Wie dunt vier dat?’
‘Doe kuns óp de sjtang van d’r fiets zitse en d’r zak meël hingerdróp.’
‘Vier broeche mieë wie inne zak..’
‘Ao in d’r sjtal sjteet nog ing kaar. Die kanne vier hinger an d’r fiets vasmaache.’
D’r inne Sjwatse Piet jeet noa d’r sjtal. Heë kunt mit de kaar eroes.
‘Hei junt vöal zek meël óp.’
‘Maach de kaar mar jód vas.’
‘Joa, Piet en iech kan in de kaar zitse.’
‘Hod diech mar óch jód vas. Angesj vils te miech nog droes.’
‘En kiek doe mar jód oes, dats doe nit durch koele viers.
’Knoebele en boebele, iech zal diech losse hoebele.’
‘Doe liechs wal d’r Sjwatse Piet mit die sjun wöad.’
Laachend junt ze op weëg noa de mölle.