d’r tsint en d’r piet
e fes va jónk bis aod

 

 


deel 11

 


Guus Knebel                     

 

 

 

  

 

 

’t Esmée maat de duur van ’t tsimmer óp.
De mam en d’r pap kome hinger ‘m aa.
Ze zunt óch nuisjierieg. Zouw jet in d’r sjong zieë?
’t Kiekt noa de vinster.
’t Möllensje drieënt jans flot rónk.
‘Kiek ins wie flot ’t rónk drieënt.’
‘Dis naat woar ’t kaod. Noen mós de haitsoeng
hel brenne um ’t werm tse k’t Esmée maat de duur van ’t tsimmer óp. De mam en d’r pap kome
hinger ‘m aa. Ze zunt óch nuisjierieg.
Zouw jet in d’r sjong zieë? ’t Kiekt noa de vinster.
’t Möllensje drieënt jans flot rónk.

‘Kiek ins wie flot ’t rónk drieënt.’
‘Dis naat woar ’t kaod.
Noen mós de haitsoeng hel brenne um ’t werm tse krieje. Doa jeet noen vöal werm lóf eróp.’
‘Iech zien nuuks in d’r sjong,’ ruft ’t Aimeé.
Het leuft noa d’r sjong. Deë is leëg.
De mam wiest noa de vinsterbank.
‘Doa likt waal inne brif.’
’t Esmée pakt d’r brif. Het jieët ‘m an de mam.
Die leëst d’r brif vuur.
‘Wat e sjun möllensje has te mit d’r opa jemaad, Esmée. Kan dat zoeëmar drieëne?
En da mit d’r Tsint en d’r Piet oavedróp.
Iech zal ’t d’r Tsinterkloas vertselle.
Deë zal doa jans vroeë mit zieë. Dag Esmée.’
’t Esmée kiekt nit vroeë.
‘Nuuks in d’r sjong.’
D’r pap lekt ‘m ing hank óp d’r kop.
‘Misjien mörje of uvvermörje. D’r Tsinterkloas verjeest diech besjtimd nit.’
Durch ’t tsimmer klinkt d’r tillefoon.
‘Dat zal d’r opa zieë.’
De mam duit óp ’t knuupje.
‘Joa, d’r Piet woar hei. Mar iech jef diech ’t Esmée. Dat zal ’t diech wal vertselle.’
‘Opa, iech han inne brif kraeje. Mar nuuks in d’r sjong. D’r Piet vingt ’t möllensje sjun.
Heë zal ’t d’r Tsinterkloas vertselle.’
’t Sjwiegt effe. ’t Loestert noa wat d’r opa zeët.
‘‘t Is jód opa. Da nim iech d’r brif mit.
Daag, bis sjtrak.’
‘Wat zaat d’r opa,’ vroagt de mam.
‘Heë wool óch jeer d’r brif leëze.’
‘Dat kanne vier sjtrak noa de sjoeël doeë.’
’t Esmée nimt d’r brif mit noa de sjoeël.
Lieët ‘m óch de juffrauw leëze.
‘Da bin iech benuid of-s te nog jet kries van d’r Piet. Heë hat ’t misjien verjaese. Misjien zoeë druk.’
De mam en d’r pap sjtunt an de sjoeëlpoats.
Ze hoale ’t Esmée tsezame aaf. Het hilt d’r brif jód vas. D’r opa sjteet in d’r jaad. Heë ruft noa ze.
‘Sjteersje koom jauw.’
Het rent noa ’t pöats-je. Dat sjteet óp.
D’r opa wiest noa de loeët.
‘Kiek ins doa boave. Ing ballong in de loeët.’
Aaf en tsouw zient ze ing sjtroal vuur ónger
de ballong.
‘Dat is jenauw zoeëjet wie ós möllensje.
Die vlam zörgt vuur werm lóf. En duit de ballong umhoeëg.’
Mit jroeëse oge kiekt ’t Esmée noa de loeët.
De vlam brent nit mieë. De ballong kunt eraaf.
Boave d’r jaad van d’r opa.
‘D’r Piet,’ ruft ‘t, ‘iech zien d’r Piet.’
D’r Piet sjteet in d’r körf. Deë hingt ónge an de ballong. Heë winkt en wurpt e peks-je eraaf.
Dat zakt lanksaam an ing parasjuut.  Noa d’r jaad van d’r opa. D’r pap sjnapt ‘t.
‘Danke Piet,’ ruft ‘t.
D’r opa klatsjt in de heng. Ze hant de jruetste sjpas. Flot maat ’t Esmée ’t peksje óp.
Sjokkelade lettere zitse dri.
‘De A van Esmée,’ zeët de mam, ‘de M van mam.’
D’r pap pakt de P. ‘Die is va miech.’
’t Esmée laacht en pakt de O.
‘Vuur diech opa.’
‘Joa kink, de O van opa, en de O van oma.’
De vlam ónger de ballong brent werm. Ze jeet umhoeëg. D’r Piet winkt. Ze winke  tseruk.
‘De O van oma,’ zeët d’r opa nog ins.
Ze junt eri. Noa de sjokkelademilch en printe.
‘Koom Sjteersje bij miech óp d’r ruk. Iech bin ’t peëd van d’r Tsinterkloas.’
‘t Esmée krieënt ’t oes.

‘Danke Tsinterkloas,’ zinge ze.

 

 

  
 
 

 

  Peks-je