|
uus Knebel d’r tsint en d’r piet e fes va jónk bis aod
Deel 15 Boot
(Annet Vincent) |
In ’t tsimmer zitst d’r opa an d’r jroeëse dusj.
Kartong, papier, plek, sjier ligke óp d’r dusj. D’r janse mörje hat e jesjneie en jeplekd. Heë hat ing boot jemaad. E köadsje mós e nog draa vasmaache.
Doa huet e ’t jadepöats-je ópjoa. Heë sjteet óp
en jeet noa de vinster. ’t Esmée winkt. Óch de mam winkt.
‘Bis sjtrak’.
Ze hat ’t Esmée braad. ’t Kunt bij d’r opa óp bezuk.
’t Is mitwoch, da hat ’t inne middieg vrij. Het kunt durch de kucheduur eri. D’r opa laacht en zetst ziech werm an d’r dusj.
‘Koom eri kink.’
’t Esmée deed ziech d’r jas oes.
Hingt ‘m in d’r jank an d’r kapsjtok.
‘Dag opa.’
Het winkt noa hem.
‘Wat has te doa jemaad? Ing boot?’
‘Jenauw, mie Sjteersje. Ing boot.
Iech mós nog ing koad draa vas maache.
Da kanne vier ze uvver d’r dusj trekke.’
’t Esmée zetst ziech an de anger zie van d’r dusj.
D’r opa sjniet e sjtuksje koad aaf.
Maat mit de sjier e kling löchs-je an de vuurzie van de boot. Knubt doa ’t köadsje aa vas. Heë trukt draa
en de boot sjuuft uvver d’r dusj. ‘Opa, iech zien jing lu óp de boot.’
‘Weë dinks te dat mit de boot kunt?’
’t Esmée sjtikt de heng in de loeët.
‘D’r Tsinterkloas!’
‘Jenauw, Sjteersje.’
‘Zal iech d’r Tsinterkloas maache, opa?’
‘Priema, los joa.’
Het tseechent óp e sjtuks-je kartong d’r Tsinterkloas.
Sjniet ‘m oes. Tsezame plekke ze d’r Tsint óp de boot. D’r opa duit nog e sjtuksje wiese wat in d’r sjoorsjtee.
‘Zies te. Doa kunt sjwaam oes d’r sjoorsjtee.
Da kan de boot vare.’
Heë drieënt de boot um.
’t Esmée pakt ’t köadsje en trukt de boot lanksaam nog ziech tsouw.
‘Woe, woe, woe,’ zeët d’r opa.
‘Wat is dat opa?’
‘Dat is de tröät van de boot. Da kan me hure
wen de boot kunt aavare.’
Óch ’t Esmée deed de tröät noa.
‘Woe, woe,woe.’
‘Wat e sjun fes wa opa. Tsinterkloas.’
‘Joa, Sjteersje. E sjun fes. Zalle vier nog jet veëntjer
vuur an de boot maache?’
‘Ao joa. Zicher. ’t Is fes. En doa mósse óch nog peks-jer
óp de boot.’
Tsezame sjnieje en plekke ze de veëntjer.
De peks-jer kome d’rnoa. Inne janse sjtabel. D’r middieg is umjevloage. Ze hant nit durch dat de mam vuur de vinster sjteet. Ze klopt en laacht.
‘Mama, koom flot eri. Vier hant ing boot!’
‘Iech zien ‘t. Wat ing sjun.’
‘Joa mama. En ze kan óch vare. Kiek mar.’
Het pakt ’t köadsje en trukt draa. De boot sjuuft uvver d’r dusj.
Tsezame losse ze de tröät hure.
‘Woa, woe, woe.’
‘Huets te mama. Noen hure vier de boot kótterbij kome.’
E paar moal sjuuft de boot uvver d’r dusj.
D’r opa zet ze vuurzichtieg in ing sjongsdoes. ‘t Esmée nimt ze mit noa heem. Ze winke noa ee.
‘En dink draa. Jód loestere. Wens te ‘woe, woe, woe’ huets.
Da wits te dat d’r Tsinterkloas aakunt.’
‘Dat don iech opa.’
‘t Duit ing hank teëje d’r mónk en sjtikt ze oes noa d’r opa.
E kuus-je durch de loeët. D’r opa sjtroalt en deed ‘m noa.
|
