(laat u voorlezen!)

Deel 20

donnesjdieg vunnef detsember

D'r Sjwatse Piet maat vuurzichtieg de duur van de klas óp. Heë wurpt d'r sjnuuts oes d'r zak de klas eri. Janse haffele. De kinger sjrikke ieëtsjt. Mar wen ze de klumpjer zient, kroefe ze uvver de eëd.
'D'r Sjwatse Piet,' ruft de juffrauw.
Mar ze zient alling de hank van d'r Sjwatse Piet. Went d'r zak leëg is, maat heë flot  de duur tsouw. 't Doert effe vuurdat de kinger de klumpjer hant ópjeraafd. Natuurlieg darve ze van de juffrauw e klumpje in d'r mónk sjtaeche. Ze zitse werm óp hön sjteulsjer.
'Noen junt vier d'r Sjwatse Piet doch bedanke,' zeët de juffrauw.
Tsejeliechertsiet róffe ze kaihel: 'Danke Sjwatse Piet!'
D'r Sjwatse Piet is an duur en loestert bij de vinster. Heë mós laache. 't Deed 'm jód wen kinger sjpas hant. Effe bliet e nog sjtoa en huet wat de juffrauw nog vertselt.
'Dat is evver ing uberrasjóng. D'r Sjwatse Piet hat jesjträud.'
De kinger knikke en laache.
'Kinger noen loester ins,' jeet de juffrauw wieër, 'vier hant an d'r Tsinterkloas jevroagd um alle erm kinger sjong tse jeëve. Evver dat zunt wal vöal kinger. 't Is sjlim, mar óp de welt zunt vöal erm kinger. En die allenäu sjong jeëve. Zouwe vier d'r Tsinterkloas helpe?'
De kinger knikke werm.
'Vier junt inne jroeëse sjong maache. Da junt vier sjong sjpare en dunt die doa i.'
De kinger vinge 't e jód iedee. De juffrauw pakt e jroeës sjtuk kartong en sjniet doa inne sjong oes.
D'r Sjwatse Piet hat 't allenäu jehoeëd.
'Dat mós iech d'r Tsinterkloas joa vertselle.'
Mit jroeëse sjtep sjneurt heë tseruk noa 't kastieël.
De kinger zinge mit de juffrauw nog jet Tsinterkloaslidjer. D'r sjong is veëdieg. Deë sjteet midde in d'r krink. Jroeës jenóg um sjong i tse doeë.
D'r Sjwatse Piet is in 't kastieël aakome. Heë vertselt d'r Tsinterkloas en de Sjwatse Piete uvver de kinger oes de klas van de juffrauw Miriam. En natuurlieg uvver d'r jroeëse sjong.
D'r Tsinterkloas sjtaunt.
'Da mósse die kinger zicher jet in d'r sjong krieje.'
'Óch de juffrauw,' vroagt d'r inne Sjwatse Piet.
'Die kriet dieng roeë sjong,' laacht d'r angere Sjwatse Piet.
'Dat jeet nit, Piet. Da zient ze 't laoch i mieng zukke.'
'Joa, en diene dikke sjwatse tsieën.'
'Ttsinterkloas, o Heer, da hant de kinger plezeer,' zeët d'r Sjwatse Piet.
D'r Tsinterkloas laacht ins hatslieg.
'Los joa, Sjwatse Piete. An 't werk.'

D'r daag d'rnoa kome de kinger werm noa sjoeël. Versjillende kinger hant e paar sjong bij ziech. Vuur in d'r jroeëse sjong. Hinger de vinster van de klas sjteet de juffrauw. Ze laacht en winkt. Wen de kinger durch de vinster eri kieke, wisse ze nit wat ze zient.
Ze junt flot eri.  
'Sjokkelade hoefiezere,' róffe ze.
'Joa, zeët de juffrauw. 'Vuur jidderinne e hoefiezer. En.... '
De juffrauw wiest noa d'r jroeëse sjong. Doa zient ze de roeë sjong. De kinger hant de jruetste sjpas. De juffrauw Miriam pakt de jietaar. Tsezame zinge ze 't nui Tsinterkloaslidje uvver 't hoefiezer.