Deel 5

(laat u voorlezen!)

mitwoch achtsing november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

De Sjwatse Piete zunt al ing tsiet óngerweëgs. Aaf en tsouw blieve ze sjtoa. Ze kieke ins rónk. D’r Sjwatse Piet toept d’r inne Piet óp zieng sjouwer.
‘Wits te wat iech nit zien?’
’Sjwatse Piet, wat-s doe nit zies, zien iech óch nit.’
‘Sjwatse Piet, iech zien jinne busj.'
’Dat zaat iech al. Wat-s doe nit zies, zien iech óch nit. Iech zien óch jinne busj…’
D’r inne Piet sjwiegt ópins. Heë hult deep oam.
‘Wat?! Jinne busj! Dat is sjlim. Dat is jans sjlim. Vier kanne jee hoots zukke.
Óch d’r angere Piet is jesjrókke.
‘Jee hoots vuur d’r kachel. Noen hat d’r Tsinterkloas ’t kaod. En weët e krank.’
‘En kan heë nit de kinger bezukke.’
Mit e zoer jezich kiekt d’r angere Piet nog ins rónk.
‘Wat noen?’
‘Joa, wat noen. Vier mósse jet doeë. Busj, woa bis te,’ ruft d’r inne Piet.
‘Inne mós ós helpe. Mar weë,’ vroagt d’r angere Piet.
‘Waad effe Sjwatse Piet. Weë kan ós helpe um d’r busj tse zukke?’
D’r angere Piet dinkt noa.
‘Inne deë wees woa d’r busj is.’
D’’r inne Piet sjtikt inne vinger óp.
‘Inne deë dat zicher weest, is d’r vöasjter. Deë past ummer jód óp in d’r busj.’
‘Doe zeës t, d’r vöasjter. Mar woa is deë?’
‘Iéch wees ’t nit. D’r busj is voet.’’
’Da is d’r vöasjter óch voet.’

Boave hön vleit inne trób jöas durch de loeët. Ze kieke eróp. Inne zuet va d’r inne Piet klinkt. Heë zetst ziech de heng in de zie.
‘Vier kanne ’t an de jöas vroage. Die zient va boave mieë wie vier.’
‘Waad ins effe.’ D’r angere Piet hilt ing hank boave de oge. ‘Kiek doa is e hues-je.’
‘Ao joa, iech zien ’t óch.’
‘Wat e sjun hues-je? Weë zal doa woeëne?’
‘Wees iech nit.’
’t Lieche miech vrundliege lu tse zieë.’
‘Doa zunt vier nog noeëts jeweë.’
‘Misjien woeënt doa d’r vöasjter?’
‘Of angesj kanne vier vroage woa d’r busj is.’
‘Of ze wisse woa d’r vöasjter is?’
Ze lofe flot noa ’t hues-je. Wen ze kóttterbij kome, weëde de sjritte klinger. Lanksaam noa ’t hues-je.