Deel 14

(laat u voorlezen!)

vriedieg zivve-entswantsieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

De Sjwatse Piete lofe durch d’r duuster. Ze dunt ziech de muite um jet tse zieë. D’r inne Piet bukt ziech. Heë dinkt jet tse zieë. Veult mit de heng. ’t Is jet hels. Noen ziet e ‘t. ’t Is inne ing sjtang iezer. Heë huft ze óp. D’r angere Piet sjud mit d’r kop.
‘Hei kans te jinne kachel mit sjtaoche.’
‘Wat da waal?’
D’r angere Piet bekiekt ziech de sjtang ins jód.
‘Misjien kans te hei waal inne sjtaaf maache vuur d’r Tsinterkloas.’
‘Doa krient vier ’t tsimmer nit mit werm.’
D’r inne Piet lekt d’r sjtaaf werm óppen eëd.
‘Vier dunt ’t óch verkierd.
‘Wat dunt vier verkierd?’
‘’t Lofe.'
‘Wat lofe? Wie zies doe dat vier verkierd lofe?’
‘Wen vier zoeë blieve lofe, kieke vier dezelfde zie oes.’
‘Joa, natuurlieg. Of bij miech mósse de oge an de hingerzie zitse. Da kiek iech de anger zie oes.’
‘Noen huur óp Sjwatse Piet. Dieng oge mósse nit an de hingerzie zitse. Doe móts hingesjtevure lofe.’
‘Hingesjtevure?’
‘Joa, kiek zoeë.’
D’r inne Piet drieënt d’r angere Piet um. Heë jeet mit ziene ruk teëje d’r ruk van d’r angere Piet sjtoa.
‘Noen zies doe de hingerzie en iech de vuurzie.’
‘Blieve vier noen zoeë sjtoa?’
‘Nae, vier junt lofe. Noa vure.’
 Ze lofe allebei ing anger zie oes.
‘Sjwatse Piet, zies te al jet,’ vroagt d’r inne Piet.
Heë huet nuuks en drieënt ziech um. D’r angere Piet leuft wieër.
‘Doe leufs de verkierde zie oes.’
D’r angere Piet bliet óch sjtoa.
‘Nae, iech loof jód. Doe leufs verkierd. Iech loof noa vure.’
‘Iech loof noa vure. Doe mós noa hinge lofe.’
‘Dat jeet nit. Iech kan nit de janse tsiet noa hinge lofe.’
‘Da toesje vier. Ieëtsjt doe noa hinge en dan iech noa hinge.’
Zoeë lofe ze e sjtuks-je. Mit de rugke teëjenee. Noa e tsietsje leuft d’r inne Piet noa hinge en d’r angere Piet noa vure. Evver zoeë lofe ze waal d’rzelfde waeg. Alling junt ze noen tseruk.
‘Sjtóp,’ruft d’r inne Piet, ‘dat jeet nit. Zoeë blieve vier óp en neer lofe.’
‘Ao, wat wietsieg. Doe has reët. Vier mósse va plaatsj wessele. Ieëtsjt doe vure en dan iech. Zoeë lofe ze  wieër. Ze hant sjpas en vange aa tse zinge. ‘Va vure noa hinge, va links noa reëts.’