Deel 17

(laat u voorlezen!)

mondieg drissieg november
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

D’r Tsinterkloas en d’r Sjwatse Piet zunt bij d’r póppekassjpiller blieve sjloffe. Ze zitse an d’r dusj mit ’t Hellen, d’r póppekassjpiller en d’r Martijn. Jinne zeët jet. Sjtil kieke ze vuur ziech oes. Ópins sjtikt d’r  póppekassjpiller de heng in de loeët.
‘Jee hoots. Jing póp die noa d’r mond kan joa. De jesjiechte mós wieër joa! Weë kan miech helpe? Tsinterkloas? Sjwatse Piet?'
D’r Tsinterkloas kiekt hem aa. Heë zeët nuuks.
‘Tsinterkloas, uur sjwiegt. Uur weest ’t óch nit?'
D’r Sjwatse Piet lekt inne vinger óp d’r mónk.
‘Sjtil. D’r Tsinterkloas dinkt noa.
dierek hure vier, wie de jesjiechte wieër zal joa.’
D’r Tsinterkloas maat effe de oge tsouw en da werm óp.
‘Loester, betste póppekassjpiller.’
D’r Sjwatse Piet zetste jroeëse oge óp.
‘Huets te. Wat hauw iech jezaad
vier hant effe jewaat.’
D’r Tsinterkloas zeët ’t nog ins.
‘Betste póppekassjpiller. D’r Tinterkloas kunt mit sjnuuts en sjpieëljód.'
‘D’r Sjwatse Piet deed jraad of e sjtruit.
‘En sjtruit neus, kóch en tsoekkersjpek
i jiddere ek.’
D’r póppekassjpiller kiekt d’r Tsinterkloas verwóngerd aa.
‘Wat kan iech doamit i mieng póppekas?’
‘Dat sjtimt. Sjnuuts broeche vier noen nit. Doabij is tse vöal sjnuuts óch nit jód.’
D’r Sjwatse Piet vrieft ziech i jen heng.
’Vuur ’t aese waesj diech de heng
noa ’t sjnuutse poets de tseng.’
D’r póppekassjpiller knikt mit d’r kop.
‘Jód, jinne sjnuuts. En ’t sjpieëljód? Mós iech doamit noa d’r mond vleie?'
‘Doe nit. Waal dieng jesjiechte.
‘Kan ing jesjiechte vleie, Tsinterkloas,’ vroagt ’t Hellen.
‘Joa, de jesjiechte van de póp die noa d’r mond vleit.’
‘Mar vier hant doch jee hoots um ing póp tse maache?’
‘Nae, jing pop va hoots maache. Sjpieëljód. Knoevelpóppe. Kiek ins doaboave óp de kas.’
‘Mieng knoevelpóppe,’ zeët d’r Martijn.
‘Joa dieng knoevelpóppe. Sjwatse Piet pak ze ins.’
D’r Sjwatse Piet sjuuft inne sjtool vuur de kas. Heë sjtelt ziech dróp. ’t Hellen sjtelt ziech d’r neëver. Het pakt de knoevelpóppe aa en zetst ze óp d’r dusj.

D’r póppekassjpiller bekiekt ziech de knoevelpóppe.
‘En noen Tsinterkloas?’
‘Noen jans jód noadinke wat vuur póp doe kans losse vleie?’
Ze zitse allenäu rónk d’r dusj. ’t Is werm jans sjtil. Ze sjtare noa de knoevelpóppe.