Deel 18

(laat u voorlezen!)

deesdieg ee detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

D’r inne Piet weëd wakker. Heë sjtuest d’r angerE Piet aa. Deë sjrukt.
‘Wat, wat, woa bin iech?’
‘Wat woa bin iech? Doe zits neëver miech.Óp ing bank?’
‘Óp ing bank? Iech daat in inne busj.’
‘Dat has te jedreumd.’
‘Iech woar in inne jroeëse busj. De beum kanke kalle. Iech vroaget hön, wienieë d’r mond jong sjiene. Doe zate ze. Mörjenoavend sjiengt e bij ós durch de beum.’
‘En woa is deë busj?’
‘I miene dreum.’
‘Wie kome vier da werm i diene dreum?’
‘Iech wees ’t nit. Misjien wen vier werm ins sjloffe junt.’  
‘Da kom iech i miene dreum. Deë is urjens angesj.’
Va wieds zient ze inne man óp inne fiets kótterbij kome. D’r inne Piet wiest.
‘Zalle vier deë man ins vroage? Deë weest misjien wie vier in diene dreum kome.’
‘Of besser nog, woa vier hei urjens inne beusj vinge.’
 D’r angere Piet jeet sjtoa. Heë sjtikt de hank óp. D’r man sjópt.
‘Dag Sjwatse Piete. Wat ing uberrasjóng. Uur hei óp ing bank?’
‘Dag meneer, sjun dat ’t uuch vräut ós hei tse zieë. Vier hant ing vroag.'
‘Ing vroag? En dat is?’
‘Heë wil i miene dreum kome. Weest uur wie dat jeet?’
D’r man vingt aa tse laache.  
‘Went uur nit de Sjwatse Piete wuert, zouw iech dinke uur hilt miech vuur d’r jek.’
D’r inne Piet sjtelt ziech neëver d’r angere.
‘Nae vier haode uuch nit vuur d’r jek. Vier zukke inne busj en doa hat heë uvver jedreumd.’
‘Wie-ts te in inne dreum kuns wees iech óch nit. En inne busj hant vier hei al lang nit mieë. Doa woar vruier inne, mar de beum woeëte krank en moeëte voet.’
De Sjwatse Piete kieke ziech aa. D’r angere Piet hilt ing hank vuur d’r mónk.
‘Ao, wat sjlim. En wie koam dat.’
‘Warsjainlieg durch de sjleëte lóf en d’r zoere reën.’
‘Weest uur misjien wie vier da inne nuie busj kanne krieje?’
‘Dat wees iech wal. Mar dat doert ing tsiet.’
D’r inne Piet klatsjt in de heng.
‘Dat maat nuuks oes. Vier hant tsiet jenóg.’
‘Bij miech in d’r jaad sjteet inne jroeëse eecheboom. Doa zunt in d’r herfs eechele oes jevalle. Went me die in jen eëd sjtikt, wase doa nui beumpjer oes.’
‘Wat jód.’
‘Komt mar mit miech mit. ’t Is nit zoeë wied.’
D’r angere Piet sjpringt in de loeët.
 ‘Kanne vier inne janse zak völle?’
‘Natuurlieg. Uur kant  d’r janse zak vol rafe.’
Huppelend lofe ze hinger d’r man. Deë leuft vuuróp mit de fiets an de hank.