Deel 22

(laat u voorlezen!)

zamsdieg vunnef detsember
Bilder: Guus Knebel
De vurrieje dele zunt tse leëze bij feuilletons: 'D'r Tsinterkloas en d'r mondesjien.'

D’r Sjwatse Piet sjteet bij de vinster. Heë kiekt eroes. An duur is ’t duuster.
‘Wen d’r mond kunt, sjiengt e nog nit durch de beum
dat kan alling in inne dreum.’
‘Wat hant vier aafjekald, Sjwatse Piet,’ zeët d’r Tsinterkloas. ‘Jedóld, jedóld.’
Heë kiekt noa de klonepóp midde óp d’r dusj.
‘D’r kloon hat ’t jezaad. Jedóld en uur zalt ‘m zieë.’
‘En de beum da, Tsinterkloas,’ vroagt d’r inne Piet.
‘Ieëtsjt d’r mond, die beum kome óch wal.’
D’r angere Piet jeet an duur kieke. Mar nit lang. Da kunt e werm eri. Jans ópjereegd.
‘Iech han e sjtuks-je mond jezieë.’
Ze lofe mit ‘m eroes. Wirklieg, in de loeët zient ze ing sjmaal sjtrief van d’r mond.
De Sjwatse Piete sjpringe.
‘D’r mond sjiengt,’ róffe ze.  
Binne deed d’r póppekassjpiller ziech d’r trekmonneka um. Heë zingt zie lidje.Noen e bis-je angesj.

‘Iech han alwerm  jedreumd
va mondesjien en beum
d’r beusj is endlieg doa
iech han alwerm jedreumd
va wink wingt durch de beum.’

E paar kier zingt e ’t lidje bis jidderinne ’t kent en mitzingt.
Heë zetst d’r trekmonneka werm neer.
‘Iech han in ’t bóch jeleëze, dat d’r mond jiddere oavend werm jroeëser weëd.’
Da pakt heë de klonepóp.
‘Kloon doe has bauw jans reët. D’r mond is werm doa. Noen nog  de beum.’
D’r vöasjter kiekt noa d’r kachel.
‘Iech zien dat d’r kachel bauw oes is.’
‘’t Hoots is bauw jans óp. Vier kanne d’r kachel nit mieë sjtaoche. Bij d’r Tsinterkloas in ’t kastieël brent d’r kachel noen al nit mieë.’
‘Da jut mit noa mie hoes. Iech han nog jans vöal hoots in de sjuur. Wie de beum krank woeëte, han iech ze i sjtukke jezeëgd en mitjenoame. Jenóg hoots vuur ós allenäu.’
Zingend lofe ze hinger d’r vöasjter aa. Bij zie hoes blieve ze sjtoa. D’r vöasjter wiest noa d’r jroeëse eecheboom in d’r jaad.
‘Kiek, doaboave.’
Ze zient d’r mond sjienge durch d’r boom.
‘Ao,’ fluustert d’r póppekassjpiller, ‘de klonepóp hat noen bauw jans, jans reët. D’r mond sjiengt durch d’r boom. Noen nog de beum.’  
D’r Tsinterkloas knikt mit d’r kop.
‘Jenauw wie de beum…’
Ze kieke ‘m allenäu aa en fluustere tsezame: ‘Jedóld’.