Posdoef

Deel zessing
(Anger dele bij feuilletons - Jinne prul)

Ze bejieëne ziech óp de trap. De krismes en d’r vasteloavend. ’t Ee jeet eróp en d’r angere kunt eraaf. ’t Biela de krisdoeëze en d’r Kep mit de vasteloavends-zaachens. Ze dunt dat noeëts tsezame. Dinke doa óch nit uvver noa um tsezame jet va krismes eróp tse bringe en óp d’r tserukwaeg jet va vasteloavend mit tse neëme. D’r vasteloavend is al flot doa. ’t Bliet winnieg tsiet uvver. Doarum sjravele ze óp de trap langsee. In ’t tsimmer völt ziech d’r dusj mit sjlingere. Die weëde ’t ieëtsjt ópjehange. An duur weëd jesjeld. ’t Biela maat óp. ’t Kunt al flot tseruk.
‘Kep mörje weëde de zonnepanele jeplaatsjd.’
‘Mörje? Mie leef Biela, dat kunt miech evver sjleët oes. Vier hant nog zoeë-
vöal tse doeë.’
‘Vuur miech broeche die dinger nit óp ’t daach jezatsd tse weëde. Doe wools dat, umdat d’r Sjaak ze óch hauw. Doe zoogs ‘m óp ’t daach zitse mit de lu van dat bedrief en sjroems, hongs doe an d’r tillefoon. Doe wools ze nog ieëder han.’
‘Iech wool die dinger nog vuur de krismes han, Biela.’
D’r Kep kiekt ins eroes.
‘Boave óp ’t daag zoos heë. ’t Woar jenauw ing posdoef.’
‘Wie is ’t mit d’r fesoavend? Iech han nog jing brivve jezieë?’
‘Internet Biela. De zemplieje veraine dunt werm mit. Die hant ziech allenäu uvver internet aajemeld.’
‘Óch die majere jraasmasjienger?’
‘Joa, de Jraassjpiere dunt óch werm mit.’
‘Ze zunt waal e joar auwer woeëde. Dat is jee jraas mieë. Is mieë hui.’
‘Die hant ’t vurriegs joar waal jet losse zieë. D’r zaal sjtong óp d’r kop.’
‘Joa de manslu. Evver lu mit jesjmak kroge de heng nit óppen ee.’
‘Joa doe en nog e paar vrauwlu. E paar mar Biela. Bij ee dink mós iech diech evver reët jeëve. Jesjmak. Dat has te. Doe has miech ja oes-jezoeëd.’
’t Biela pakt inne sjlinger. Hingt dem d’r Kep um d’r haos.
‘Iech daat. Nim dem mit, da is e van de sjtroas aaf.’
‘Wat bis doe doch ing jouw blutsj.’
D’r Kep duit ing blutsj in inne hód. Zetst dem óp d’r kop.
‘Mósse vier nit ins jet nuits um tse tsere maache.’
‘Woa dinks te aa? Has te al jet i jedanke?’
‘Jet mit vere.’
‘Mit vere? Wie kuns te doabij?’
‘Sjun jekluurde vere.’
‘Ao, zoeëjet wie die jraasvrauwlu óp d’r kop en an de vót hauwe.’
‘Nae Biela. Doa dink iech noen jaar nit mieë aa.’
‘Veertjer die vleie kanne. Veertjer va vluejele. Va vuejel.’
’En wat vuur vuejel?’
‘Uhhhh… Bevuurbild… ing doef.’
‘Dat häu iech miech kanne bedinke. Ing doef. Ing posdoef zals te mene.’
‘Nae Biela, zoeëjet bedink iech miech nit. Iech dink mieë, ing vasteloavendsdoef.’
’t Biela zuet ins. D’r ieëtsjte sjlinger weëd ópjehange.