Oavend

ing vasteloavends-jesjiechte i mieëdere dele
 

Deel drei

D’r May zitst al mieë wie ing sjtond an d’r kuchedusj. Wieër wie e paar wöad is e nit kome.
‘Wat has te jesjraeve,‘ vroagt ’t Keetsje.
“Piepe, moes, ventilator.’
‘Is dat al? Auw pief!’
Heë lekt d’r potloeëd neer.
‘Dat is ‘t, vrauw. Vier kome óp mit ing pief in d’r mónk. En zinge: auw pief.’
‘Iech wil die jezichter va dön da wal ins zieë, May. Iech ving ’t ing jouw.’
Vöal prove broeche ze nit. Inne oavend is jenóg. Dat jeld óch vuur de piefere. In’t dörp waast de nuisjieriegheet. Ze zient de moezieker van Oane mit inne jrielaach rónk lofe. Zamsdiegoavend is ’t da zoeë wied. De trommelsjleëjer zitse hingenaa in d’r zaal an de reëtser zie. De piefere óch hingenaa mar da links. Elf óp ach. De piefere sjtelle ziech óp. Ze sjpille e sjtreufje van d’r Oanemarsj.  ’t Keetsje sjtuest d’r Wiel aa.
‘Huets te wie ermzieëlieg? Dat jekwieks hinger in d’r zaal.’
Da sjpatseert d’r Wiel de buun eróp. Sjtelt ziech hinger d’r mikrofoon.
‘Leef lu. Vier hant inne nuie marsj bedaad. En dem wille vier nit vuur ós zelver behaode. Nae, zoeë zunt vier nit. Vier hant óch an uuch jedaad. Óch is d’r marsj van uuch. Dat junt vier noen prove.’
D’r Wiel deed ’t ing kier vuur. Rombomrommelebom. De lu hant ’t flot durch. Ze vinge ’t jelui. De piefere marsjere al sjpillens noa vure. D’r zaal deed va hatse mit. ’t Is jans ing uberasjoeng went de damen mit hön tromme noa vure kome. De lu in d’r zaal sjtunt reët. Ze dunt va hatse mit. Als letste junt de trommelsjleëjer sjtoa. ’t Keetsje bliet ing tsiet zitse. D’r May duit e paar kier an ‘m vuurdat ‘t ópsjteet. De lu hant d’r sjmaach tse pakke. Ze roffe um ing tsoejabe. Zoeë is ’t flot elf óp tsing. Noen kome de trommesjleëjer. Ze trommele en zinge ‘auw pief’. De lu klatsje óp de maos van de tromme. Ze zinge sofort ‘auw pief’ mit. ’t Keetsje kiekt zoer. ’t Weest nit of de lu de trommesjleëjer doamit mene. D’r Wiel en ’t Tsof sjnappe ziech. Ze danse en sjpringe. Zoeë junt ze óch noa heem. Mit d’r Oanemarsj nog ummer in de oere.
In ’t dörp is e nui lidje. ‘Rombomrommelebom – auw pief’. In de komende Vasteloavendsdaag zal ’t döks nog klinke.
D’r Wiel en ’t Tsof zitse heem in ’t tsimmer. ’t Tsof kiekt d’r Wiel aa.
‘Iech bin sjtoots óp diech. Wat inne jouwe i-val.’
‘Zoeë zies te mar Tsof. Vier zunt nit oane.’
Ze sjnappe ziech en danse durch ’t tsimmer.
D’r May zitst heem werm an d’r kuchedusj. Noen jee papier en potloeëd.
‘Has te ’t jehoeëd Keetsje?’
‘Wat mós iech jehoeëd han?’
‘Vuur e jód lidje broechs te nit vöal wöad tse han.’
Heë sjtelt ziech reët.
‘Zoeë zies te mar Keetsje. Vuur zunt nit oane.’
Ze sjnappe ziech en danse durch ’t tsimmer.
‘Auw pief, zeët ’t Keetsje.
Wie ummer hat het ’t letste woad.