bessem
 

ing vasteloavends-jesjiechte i mieëdere dele
anger dele bij feuilletons 'oane'

Deel 9

 De waeche bis de vasteloavend woar ’t jans sjtil in ’t dörp. Me daat dat ’t jet mit d’r corona tse maache hauw. Mar de sjleëjere en piefere wisse wal besser. In ’t waarjesjef woar jinne bessemkuul mieë tse krieje. Ze hauwe d’r vuursjlaag van d’r Ties aajenoame um bij jidder mietjlied inne jetseerde kuul vuur de duur tse zetse. Me vong ’t e zoeë jód iedee, dat d’r Ties d’r pries kriet. D’r May Sjleëjer is noen hei nit jans tsevreie mit. Heë wees nit, wat de piefere va zinnens zunt.
Mennieg kier hat e heem teëje ’t Tsof jezaad: ‘Tsof, kuem iech mar d’rhinger wat die piefere ziech an ’t bedinke zunt.’
‘Iech zal miech muite doeë, May. Mar iech dink dat die allang wisse dat vier jet mit bessemkule dunt. In ’t waarjesjef zunt ze ja oesverkoad.’
‘Ao joa, dinks te dat? Noen krien iech e iedee. Die piefere die zunt nit ezoeë hendieg wie vier um jet nuits tse bedinke. Die dunt ós besjtimd noa. Vier jet mit kule va hoots. Zie óch. Alling maache zie fleute d’rva. En óch va jet oes ’t waarjesjef.’
An d’r sjloes va de waech sjpatseert ’t Tsof ’t waarjesjef eri. Het hat ziech bedaad um ing klingietheet tse jelde. En da verzukke jet tse wisse tse kome uvver d’r plan van de piefere. Het jelt ziech jet sjroeve.
Bij ’t aafrechene vroagt het an ‘t Cora: ‘En wie is ’t mit de bessemkule?’
‘Jans oesverkoad.’
‘Ao nae, en wat dees te noen mit al die besseme?’
‘Die bin iech óch al kwiet an de piefere.’
’t Tsof jeet flot noa heem um ‘t an d’r May tse vertselle.
‘Zies te. Hauw iech ’t miech nit jedaad. Die junt doa fleute va maache en ós vuur d’r jek haode.’
De sjleëjere zetse e paar daag vuur d’r vasteloavend inne sjunne jetseerde kuul bij de vuurduur mit lempjer en inne klonekop boave dróp. E sjildsje hingt draa: ‘Alaaf de Sjleëjere’. Mar ’t naats hant de piefere doa drónger jesjraeve : ‘de kuulbieënere’.
‘Waad mar,’ ruft d’r May ’t mörjens, ‘vier krient dön wal.’
Die kans krient ze ’t oavends. Bij de piefere hange besseme an de duur. Ze hant de hoare d’rva jesjoare. In ’t hoots löchs-jer jeboord. En jetseerd mit moezieknoeëte. Óch bij hön hingt e sjlidsje draa. ‘Alaaf de Piefere’. ’t Mörjens kan ’t janse dörp ’t zieë. Drónger sjteet jesjraeve: ‘de hootswurm’.
Wus zunt ze nit óp ee. Ejentlieg mósse ze drum laache. Mar dat losse ze nit merke. En de lu in ’t dörp vinge ’t jód ezoeë. D’r vasteloavend leëft bij d’r oelk.
“Los ’t ezoeë bleve,’ dinkt me.
’t Dörp leëft. Zicher mit d’r vasteloavend. Tsezame. Ze kanne nit oane ziech. Oane!