Plakkate
 

ing vasteloavends-jesjiechte i mieëdere dele
anger dele bij feuilletons 'oane'
 

Deel elf

’t Jeet wie e lofend vuur durch ’t dörp. D’r vasteoavends-oavend jeet werm durch. ’t Is ’t jesjprieëch van d’r daag. Óppen sjtroas, in de jesjefter.
‘Has te ’t jehoeëd?’
‘Ao joa.’
D’r wieët hat plakkate losse maache. Mit tromme en piefe dróp. I bónkte klure sjteet jesjraeve: ‘Doebel-sjlaag’.
Heë kank nit ane, dat deë naam d’r bejin va nuie krach jeet weëde. ’t Mörjens vrug ziet me ’t al. Uvveral is ’t woad ‘sjlaag’ durchjesjtreefd. ’t Mós besjtimd inne va de piefere zieë jeweë. Deë vingt zicher, dat ‘sjlaag’ jet tse vöal mit tromme tse maache hat. Me kiekt d’rhin en lieë ’t wieër zieë. Evver inne daag sjpieëder vingt me hei en doa jet aa tse fluustere. Óp de plakkate is e nui woad jeplekd, ‘Noa de piefe danse.’
‘Dat kan alling mar inne van de piefere zieë jeweë,’ zeët d’r May Sjleëjer heem.
‘Los ze mar jeweëde,’ zeët zieng vrauw. ‘Wen ze doa sjpas aa hant.’
Evver zoeë dinkt nit jidderinne in d’r verain van de trommesjleëjere. ’t Naats is uvver ’t woad ‘piefe’ ’t woad ‘auw fleute’ jeplekd. Dat kunt bij de vrauw van d’r Wiel Piefer jaar nit jód aa.
‘Ós fleut neume is al sjlim. En noen junt ze ós óch nog auw fleut neume.’
D’r jrielaach in ’t dörp um d’r plakkate-krig vingt al mieë inne laach tse weëde. En ’t fluustere weëd helóp druvver kalle. D’r wieët van ’t verainslokaal ziet dat jaaroes nit jeer. Heë hat floep dat d’r aovend in ’t wasser jeet valle. Flot is e noa d’r droeker van de plakkate jejange. Heë lieët nuie maache mit nui wöad.
De auw plakkate hat e ópjehold. In ’t dörp hilt me ziech d’r oam i. Wat jeet noen passere? Heë waad inne daag mit ’t óphange van de nuie. ’t Oavends sjpieë hingt e de nuie óp. E paar mitjlieder van d’r juungeliengsverain helpe ‘m d’rbij. ’t Mörjens kan me in ’t dörp de nuie plakkate zieë. Mit de nemlieje lettere sjteet noen jesjraeve.
‘Vuur alle vrauw en man. Inne doebel en kweer sjpasoavend.’
Mit andach weëd ’t jeleëze. Me is sjtil d’rva. Hei kriet me jing sjpang tusje. Nuuks um tse sjtaeche of um óp tse reje. Doch waad me i sjpannoeng d’r daag aaf. Wat jeet nog passere. Evver d’r daag d’rnoa zient de plakkate jenauw zoeë oes wie d’r daag d’vuur. D’r wieët holt deep oam. ’t Hat jeklapd. Noen d’r oavend nog.