Doeve en knieng

ing vasteloavends-jesjiechte i mieëdere dele
anger dele bij feuilletons 'oane'

Deel achtsing

Ze hauwe tsezame wie aafjesjpraoche jeproofd. ’t Piefe oane tromme korps en ’t Tromme oane piefe korps. Ee moal óp d’r mitwoch-oavend en ee moal óp d’r donnesjdieg-oavend. En dat is jód jejange. D’r wieët hauw woad jehaode. Bij de letste proof joof heë ing rungde. Ze hant zoejaar aaje-sjtoeëse en ‘jeezóndheet’ jezaad. Óp d’r Vasteloavends-oavend zal d’r Oane-marsj klinke wie nie. Alling ’t Tsof van d’r Wiel Piefer hat ziech jet bedaad. Durch ’t vroagtseeche óp ’t plakkaat van d’r wieët, is ’t óp ’t iedee kome um de Piefe mit e vroagtseeche óp d’r kop tse losse óptreëne. Doch d’r man va heur, d’r Wiel, meent dat werm d’r zoam vuur nuie krach jesjträud weëd. Um dat tse vuurkome jeet ’t Tsof noa ’t Keetsje va de Tromme. Het vertsteld heur van ’t vuurneëme um mit vroagtseechens óp tse treëne. ’t Keetsje wil óch doa aa mitdoeë en bedinkt ziech um de tromler mit e oesróftseeche óp tse losse treëne. Zoeë hat jidder korps jet ejents. En doch tsezame.
De nuisjieriegheet in  ’t dörp is óp inne huegdepónk kome. Doabij hat d’r Juungliengsverain iladoenge rónk jesjikd. Óch noa d’r kniengsverain en de doevepiete. Die zunt óch jód vertroane bij d’r Vastelaovends-oavend. D’r zaal is jans jevöld. D’r wieët hat vuur de korpse de sjteul vuuraa bij de buun veëdieg jezatsd. Alling de moezieker zunt nog nit doa. Effe kunt jet van ónrouw bij d’r wieët. Mar jenauw um elf menute óp zivve jeet de duur óp en sjpatsere ze eri. Allenäu mit dezelfde kroeën óp d’r kop en jidder korps mit e eje tseeche. D’r Oane-marsj sjalt durch d’r zaal. De lu in d’r zaal klatsje mit. Wen de korpse óp hön plaatsj zitse, kunt ’t jroeëse moment. D’r dekkel va de doeës midde óp de buun jeet lanksaam óp. En doa sjpringe ze droes. ’t Nuie prinsepaar. Prinses Eefje, de doater va d’r doevepiet Adelbeët en d’r prins Patrick, d’r zoon va d’r Ties Lankoer, va d’r kniengsverain. De lu in d’r zaal sjpringe reët en klatsje. De doevepiete kieke ziech ins aa. En die va d’r kniengsverain sjtelle ziech lanksaam reët. Noen sjtelle ziech óch de doevepiete. De nuisjieriegheet van ’t dörp is sjtaune woeëde. Komplemente vuur d’r wieët en d’r Juungliengsverain. Ze hant ’t veëdieg jesjpild um e nui prinsepaar tse vinge. In d’r loof van d’r oavend sjleet ‘t óch uvver bij de doevepiete en d’r kniengsverain. Midde in d’r oavend weët ’t nog effe sjpannend. D’r butereedner kunt eri.
‘Dag nónk’,  ruft de prinses.
D’r Juungliengsverain en d’r wieët kieke ziech aa. Ze hant an al jedaad. Mar dat d’r butereedner deë ’t vurriegs joar vuur probleme jezörgd hat, famillieë va de prinses is. Nae. Mar wat mósse ze doeë? Ze knikke noa ee.
D’r wieët ruft: ‘De buun is vuur diech’.
En dat lieët d’r butereedner ziech jing tswai moal zage. Heë leuft noa de buun. ‘t Vurriegs joar hat e vuur krach jezörgd. Wie heë de prinses Annie ‘ing fleut’ neumet en d’r prins Peter ‘inne kuul’.  D’r butereedner waad bis ’t sjtil is.
‘Leef lu, inne butereedner wil vräud bringe. En dat kom iech doeë. Iech jratteleer de doeve en de knieng mit ’t prinsepaar. En jans bezóngesj mieng nieët Eefje. Wat ing prinses!’’
De lu klatsje. D’r wieët zuet ins. Heë jeet ziech bij d’r butereedner bedanke. Mar deë wil nog jet zage.
‘Zoeë ziet uur mar. Iech bin nit kome um sjtróngs tse maache. Die hant vier ja jenóg. Bij de knieng en de doeve.’
De korpse sjtelle ziech tsefort reët en sjpille d’r Oane marsj um nuie krach tse vuurkome. En dat is hön jelukt. ’t Prinsepaar danst óp de buun. De lu in d’r zaal dunrt mit. En d’r burtereedner, deë kriet ’t in d’r loof van ’t joar nog wal tse hure.