Deel nuung

(laat u voorlezen!)

Nommer I

't Veld is wies bevroare. De zon sjteet neer. De jonge foesballe mit lang bókse aa. E paar hant ziech zoeëjaar häosje aajedoa. De zon sjteet neer. D'r kieper hat ing kap óp um teëje de zon i tse kanne kieke. Heë sjteet tusje tswai knauwele oes 't veld. Dat is zieng jool. De koelköp foesballe óch mit. Hu foesballe alle sjtroase van  't vieëdel teëje de jonge oes de Nommer I sjtroas. Die sjtunt vuur. Ze zunt vöal sjterker. Dat is mar jód óch. Angesj woeët 't doch maar klöppe. Doa zouwe ze óch mit verlizze. En ing blód naas of blauw oge uvver haode. In d'r middieg foesballe ze ónger hön. De jonge van de Nommer I blieve in hön eje sjtroas. An d'r rank van 't veld leuft d'r Niekie verbij. Heë hat tswai jonge bij ziech. D'r Bert en d'r No. Ze blieve bij de koel sjtoa. D'r Tieën ziet 't.
'Kiek doahinge,' ruft e.
De koelköp losse d'r bal vuur wat e is. Ze sjneure d'rhin.
'Vier wille in de koel,' zeët d'r Bert.
D'r Lou jeet vuur d'r i-jank sjtoa. 'De koel is alling vuur de jonge die 't wachwoad kenne.' 'Wat is dat da?'
'Dat verklafe vier nit.'
D'r Niekie trukt d'r Bert an de sjouwer.
'Kóm vier junt. Die sjtinke noa peëdskuttele.'
D'r Wiel maat inne sjrit noa vure. Mar dinkt an zieng zieël. Heë wil ze nog effe ring haode. D'r Niekie drieënt ziech um. Ónger 't voetlofe ruft e.
'Dat wachwoad krien iech nog wal. Waad mar.'
De koelköp klöme hingenee in 't laoch eraaf. D'r zin um tse foesballe is hön verjange. Doabij is höne sjats i jevoar.
'Vier kanne besser vuurleufieg nit mieë noa d'r beusj joa,' zeët d'r Lei. 'Doe wits mar noeëts mit deë Niekie. D'r Bert en d'r No kome oes de Nommer I sjtroas. Die zunt vöal sjterker wie vier.'
D'r Al kiekt noa de plaatsj woa de sjats verbórje is.
 'Doe has reët. Vier kanne de sjats besser urjens angesj verberje.'
'Mar woa,' vroagt d'r Lei.
D'r Tieën klatsjt in de heng.
 'Iech wees 't. In d'r koelbeusj. Dierek weëd 't e bis-je duuster. D'r polies ziet ós da nit zoeë jód. Wen vier flot zunt, kanne vier heem zieë vuurdat de sjtroase-lampe aajunt.'
Flot kroefe ze oes 't laoch. De zon jeet oranje-roeë ónger. De jonge sjneure zoeë hel wie ze kanne. D'r Tieën hilt 't dues-je mit de tsiejarette jód vas. Bij d'r droad sjtikt e ing hank óp.
'Bliet uur hei. Alling bin iech flotter.'
Heë kruuft ónger d'r droad durch. De jonge zitse óp de hoeke bij d'r droad. Plötslieg is d'r Tieën werm tseruk.
'Doa woar werm deë polies. Iech han 't duesje losse valle. Kóm, voet.'
Mar vuurdat ze óp de sjmaal sjtrief jraas zunt, hure ze d'r motor van inne auto.
D'r Tieën is jans ópjereegd.
'Lofe, lofe,' keëkt e.
Boese oam kome ze werm bij 't laoch.
'Deë polies en deë auto hant jet mitee tse maache,' hiegt d'r Lei.
D'r Lou huit ziech óp de brós.
'Vier lueze 't jeheem van d'r beusj.'
In de sjtroase sjpringe de lampe aa. Mit 't bis-je oam wat ze werm hant  ópje-oamd, sjneure ze noa heem. De sjats kan nit mieë oes de koel jehold weëde. Mar wat passeert mit ze in d'r beusj?  
Durch de hek van d'r kirkhof sjiengt lit va brennende keëtse. Naatsrouw vuur de lu die sjloffe in ieëwiegheet. D'r Wiel bliet óp 't foesbalveld sjtoa. Heë kiekt sjwiegend noa die hek. Zie breursje likt doa bejrave. Jister hat e mit de janse famillieë 't jraaf bezoeët. Inne fesdaag midde in de waech. E fes va ring zieële. De loeët is nog oranjeroeë jekluurd went e heem aasjeld. D'r Pee leuft durch.
'Bis mörje,' ruft e.