(laat u voorlezen!)

Inne helle sjlaag

De kinger zitse vuur 't keldervinstersje. Mar ze kanne nuuks zieë. Sjtub drieft noa boese. De mamme van de kinger sjtunt óch óp d'r sjtoep.
'Wat inne krach,' zeët de mam van 't Joke en 't Wies.
De noabervrauw knikt.
'Zaan dat waal. Mar ja, bomme maache mieë krach.'
Ze dreëgt d'r Hupie óp d'r erm. Heë is nog inne baby. E paar mond aod. Ze lekt d'r Hupie teëje heur sjouwer en jieët tsaarte sjleëgs-jer teëje de bets-jer.
'Heë kriesjt de letste tsiet zoeëvöal. Hat vöal las va krempsjer.'
'Has te 'm venkeltieë jejoave?'
'Joa, mar 't hulpt nit. Heë eest óch zoeë sjleët. Iech jon mörje mar ins noa d'r dokter.'
Ópins klinkt d'r sjal van de tuut. De lu óppen sjtroas sjrekke. Ze bejinne tse sjneure. 't Wies hilt de heng óp de oere. Zieng mam duit mit ing hank 't Wies en 't Frens-je eri. 't Joke leuft kriesjend an de hank va zieng mam. 't Fien is al binne. Va wied hure ze 't broeze van de vliejermotere. In de keldermoer is e kling laoch. Ze hure de sjtim van d'r pap.
'Iech kom.'
Heë sjtikt ing hank durch de moer. Vuurdat de vliejere uvver vleie, is d'r pap tseruk bij hön in d'r kelder. Engslieg wade ze aaf. Valle doa werm bomme? 't Afweergeschut óp d'r kirchplai sjuust de ing jranaat noa de angere aaf. Dan is 't sjtil. Ze loestere. Ing janse tsiet loestere. Ze hure werm inne vliejermoter. 't Is mar inne vliejer. Jeluklieg weëd 't tseeche 'zicher' jejeëve. D'r pap en d'r noaberman hakke nog e sjtundsje. De sjting bringe ze mit inne emmer hinger in d'r jaad van d'r noaberman. Ze hure óp, umdat de kinger sjloffe junt. Mörje noa 't werk junt ze wieër. De mam bringt 't Fien en 't Joke noa jen bed. 't Is duuster in 't sjloftsimmer. Vuur de vinster hingt e sjwats dóch. Doa darf jee eroes sjienge. Angesj kanne de pilote vanoes de loeët zieë woa hoezer sjtunt. En dan is de kans jroeës, dat doa bomme valle. Neëver de duur is e knuupje. De mam drieënt 't lit aa. Midde in d'r plavong hingt e jlaze sjöalsje an inne kabel. Doa-i is ing lamp. Inne jlaze bol. 't Fien en 't Joke sjpringe óp 't bed. De mam zingt mit de kinger 'ozewiezewoze'. De kinger zinge 't lidje jans mit. Da junt ze sjloffe. De mam sjtópt ze lekker ónger de dekke i. In de kuche sjteet d'r pap bij 't aarieët. D'r overal hingt werm in d'r sjtal an inne naal. Heë witsjt ziech. De mam sjud ing tas kaffieë vuur hem i. Ze pakt óch e tes-je vuur ziechzelver. Mar isjudde kan ze nit. De tuut brult werm durch de sjtroase. De mam sjrekt. Ze lieët de tas valle. Hinger d'r pap aa leuft ze de trap eróp. 't Fien en 't Joke zitse reëtóp. Ze kriesje hel. D'r pap pakt 't Fien óp d'r erm. 't Joke klemt zieng erm feste um d'r nak van zieng mam. Wen ze jraad in d'r kelder zunt, kunt inne vliejer neer uvver. Heë is jetróffe durch 't afweergeschut. Inne helle sjlaag. 't Klinkt kótbij. D'r noaberman ruft durch 't laoch in de moer.
'Dat is kótbij!'
'Joa,' zeët d'r pap, ' vier kanne 't betste in d'r kelder blieve.'
Dat dunt ze óch. Boese weëd nit mieë jesjaose. Mar de tuut hat 't tseeche 'zicher' nog nit losse hure. De mam lekt tswai dekkens óp d'r berg sjtrue in d'r ek. Dat is 't bed vuur d'r pap. De kinger kanne in 't bed bij de mam sjloffe. In de moerkas ligke rolle besjuut. In d'r kelder kans te alling 't kraache van de besjute in de mung van de kinger hure.