(laat u voorlezen!)

D'r Hupie

Flot leuft de mam noa heem. In de brivvebus likt de enveloppe mit de bonnne. Ze maat de enveloppe óp. De bonne duit ze teëje ziech aa.
'Danke, jouwe man,' ruft ze.
Heur sjtim klinkt hel durch d'r jank. Da jeet de sjel. De mam sjwiegt. Vuurzichtieg deed ze de duur e bis-je óp. 't Is d'r noaberman. Heë hat leed. Dat is tse zieë.
'Is 't nit jód mit d'r Hupie?'
Heë sjud d'r kop.
'Zieng dermpjer wirke nit mieë. D'r dokter kan hem alling jet teëje de pieng jeëve.'
Da drieënt heë ziech um.
Noa sjoeël zitse de kinger rónk d'r kuchedusj. De mam hat ing keëts aajesjtaoche. Ze beëne vuur d'r Hupie. Dizze middieg broeche ze nit noa jen sjoeël tse joa. Óch de juffrauw zal in de klas beëne. Wen d'r pap heem kunt va zie werk, kome óch de noaberlu oes 't sjpetaal. De noabervrauw kriesjt. Ze vilt bij de mam in de erm. De oge van d'r noaberman zunt roeë durchlofe. Heë duit 't Frens-je en 't Wies teëje ziech aa. Ze kriesje. Óch de mam kriesjt. 't Joke en 't Fien pakke heur bij d'r rok vas.
'D'r Hupie is e sjun engeltje in d'r himmel,' fluustert d'r noaberman.
Deë oavend jeet de tuut nit. De kinger sjloffe in hön eje bed. De mam hat nit mieë draa jedaat um d'r pap tse vertselle van de bonne. Heë ziet ze óp de kas ligke.
'Va wem hant vier die kraeje?'
'Iech wees 't nit. Doa koam inne man neëver miech lofe, wie iech van jen sjoeël tseruk koam. Iech dórf hem nit aakieke. Heë zaat dat de bonne in de brivvebus zouwe ligke. Ze zunt vuur lu mit kling kinger.'
'Dat is inne oes 't verzets. Die sjteële bonne of vervalsje ze. Vuur lu die 't hel nuedieg hant.'
Mar vroeë is de mam nit mieë. Doa is zoeëvöal verdris.
Drei daag sjpieëder is de bejrebnis van d'r Hupie. D'r pastoer dreëgt in de kirch ing Engelemaes óp. D'r Hupie likt in e wies kis-je. Noa de maes junt ze noa d'r kirkhof. Manslu oes de noabersjaf drage 't kis-je. Lanksaam losse ze 't kis-je an koade in 't jraaf zakke. Tswai manslu sjuppe de koel tsouw. De kinger legke blomme óp 't jraaf. Da jeet de tuut. D'r noaberman kneit neer bij 't jraaf. Heë maat e kruuts-tseeche. De naobervrauw pakt hem bij ziene erm. Ze kriesjt.
'Koom Fred. Vier mósse joa.'
De vliejere kome kótterbij. De lu sjneure uvver de sjtroas. Ier 't afweergeschut de ieëtsjte jranate aafsjuust, zunt ze heem. De mat vuur 't laoch is umhoeëg jerold. De noabervrauw en noaberman zitse óp 't bed. 't Wies en 't Frens-je bij hön óp d'r sjoeës. Ze kieke sjwiejend vuur ziech oes. Zoeë zitse ze ing janse tsiet. Óch wen de tuut 't tseeche 'zicher' jieët. De mam sjtikt heur hank durch 't laoch.
'Koom, vier junt boave kaffieë drinke.'
Tsezame zitse ze rónk d'r kuchedusj. De mam hat broeëd jesjmierd mit roombótter. Die hat ze mit de bonne van d'r man jejole. 't Bildjse van d'r Hupie sjteet óp de kas. Ing keëts brent d'rneëver.
'Sjlof jód, Hupie,' fluustert de naobervrauw.
'Sjlof jód,' flustere ze allenäu.