Deel 6

(laat u voorlezen!)

‘Vings te dat nit sjlim, Martien?’
’Mieng mam zoos ummer óp ’t sjloftsimmer. Vuur d’r sjpeiel. Zinge, laache, kalle.’
‘Kalle?’
D’r Martien knikt.
‘Wat zaat ze da?’
Sjwiejend kiekt d’r Martien vuur ziech oes. Troane sjpringe in zieng oge.
‘Ze hauwe ummer sjtriet. D’r pap en de mam.’
‘Mit wem kallet dieng mam da?’
‘Mit… mit d’r dokter.’
‘D’r dokter? Deë is doch doeëd!’
‘Deë zoog de mam in d’r sjpeiel.’
‘Wat zaat ze da?’
D’r  Martien trukt de sjouwere op.
‘Has te dat noeëts jehoeëd?’
‘Joawaal. De duur sjtong e bis-je op. ‘Alex’, zaat ze.’
‘Woar dat al?’
‘Ze duiet heur lippe teëje d’r sjpeiel.’
Flot drieënt d’r Martien ziech um. Hel sjneurt e voet. D’r Alwin  hinger ‘m aa. Heë holt ‘m i. Sjnapt ‘m bij ing sjouwer.
‘Wens te werm dahlia’s pluks, help iech diech.’
Tsezame lofe ze durch. Heem bij d’r Martien zitst de tant an d’r kuchedusj. Ze laacht, wen de jonge eri kome.
‘Uur hat besjtimd zin in e jlaas liemenaad.’
Ze krient óch e plets-je d’rbij. ’t Sjmaacht hön. Teëje aesens-tsiet jeet d’r Alwin noa heem.
‘Mam, vier hant sjun jesjpieëld bij d’r Martien. Zieng tant woeënt doa noen.’
‘Wie jeet ’t mit de mam van d’r Martien?’
‘Ze zal misjien noeëts mieë heem kome.’
‘Dat zal wal besser zieë zoeë.’
‘’t  Is ing jans leve tant. Wits te wat vier jedoa hant? Vier hant ing tseechnoeng jemaat vuur de mam van d’r Martien. Iech han dahlia’s jetseechend.’
‘Dahlia’s? Woarum dahlia’s?’
‘Die bluie in d’r jaad va… zieng mam.’
‘D’r jaad va zieng mam? Hat die inne jaad?’
‘Joa, hingeraa. Inne jaad mit dahlia’s.’
Wieër zeët d’r Alwin nuuks. D’r  jaad mit de dahlia’s is noen van d’r Martien en hem. De blomme vuur de mam van d’r Martien en d’r dokter.
D’r  pap van d’r Martien hat d’r kapotte sjpeiel in d’r dreksbask jewórpe. E sjtuks-je hat d’r Martien droes jehold. ’t Likt tusje de dahlia’s in d’r drek. ’t Jlietsert in de zon. Óch wen de dahlia’s oes-jebluit zunt. Wied in d’r herfs.
’t Sjtuks-je sjpeiel van d’r Martien zieng mam. Woa-i d’r dokter woeënt. Heur eëvebild.
De jonge zitse in d’r jaad op d’r sjtee van d’r opa’t Pöats-je sjleet tsouw. ’t Sjwester van d’r Martien kunt bij hön sjtoa. Het wiest noa ’t sjtuks-je sjpeiel.
‘Zoeë bliet de mam bij ós.‘
D’r  Alwin deet ziech de erm uvveree. D’r  Martien kiekt ‘m aa. Waad op wat jeet passere. Mar de erm van d’r Alwin blieve op de plaatsj. Heë laacht e bis-je.
‘’t Nieëks joar bluie ze werm.’
Effe waad heë.
‘De dahlia’s.’