Ies

´t Is plötslieg werm woeëde. E paar hese daag in d´r september. Óppen sjoeël sjtunt de vinstere sjpanne wied óp. Zoeë kanne de jonge eroes kieke. Durch de hek an duur zient ze d´r kirkhof. Wen de vinstere tsouw zunt, jeet dat nit. Me kan nit durch de roete eroes kieke. Umdat ze va jebroebeld jlaas zunt. Vuur het bord zitst d´r Tien óp de kneie. D´r Jries hat ´m trappeerd wie heë eroes kieket.
Óp d´r kirkhof weëd inne bejrave. In de klas kanste ´t beëne en óch jet va kriesje hure. De nuisjieriegheet in de klas waast. Mit ing jroeëse sjnelheet drieëne de oge hin en heer. Van d´r Jries noa de hek en tseruk. ´t Vilt nit mit um dat tse doeë, oane dat d´r Jries ´t ziet. Boese d´r Tien hat e evver jinne kanne sjnappe.
Heem darf d´r Wiel va zieng mam e jlaas liemenaad i-sjudde. Durch de waech is dat aamaach-liemenaad. ´t Zóndiegs krient de kinger richtieje. Exota-liemenaad in versjillende klure. Deë broest in ´t jlaas durch d´r koolzuur. En wens te ´m tse flot drinks, veuls te ´t kriebele in de naas. D´r Wiel deed jet mieë wie e böampje aamaach-liemenaad in´t jlaas. Zoeë kan heë ´t jlaas tswai moal völle mit wasser. Alling ´t tswaide jlaas is nit ezoeë zus wie ´t ieëtsjte. Mar d´r doeësj en d´r zin i zus is jroeës. Bij d'r Werres óp d´r ek hant ze e nui tsoat ies, Toetie Froetie. ´t Zunt ieslollies. Ze koste vunnef tsents ´t sjtuk. Van d´r pap krient ze e dubbeltje zóndiegs-jeld. Doavuur krient de kinger e ies tusje tswai sjuutjer. Mar de Wiel jelt ziech e wasser-ies. Zoeë hat heë nog vunnef tsents uvver um nog e ies durch de waech tse jelde.
Heë zitst bij d'r Werres óp ´t sjtuupje. D´r Pee hat ziech óch e wasser-ies jejole. ´t Loetsje an ´t ies is duudlieg tse hure. Ze zoege de zussiegheet óp. An ´t kuultje bliet inne knoa oes-jezoage ies hange. ´t Is zoeë jet wie ´t tswaide jlaas aamaach-liemenaad. Bleech jekluurd. Ing herinneróng an ´t zusse. ´t Ies sjmilts lanksaam in d´r mónk. De jonge sjtunt óp. Ze lofe noa d´r plai vuur de kirch. Doa sjpieële kinger. Óppen eëd sjteet e blik. De kinger versjtaeche ziech. D´r Tien mós hön zukke. Al flot hatte inne vónge. Heë sjneurt noa ´t blik. Mar inne angere is ieëder doa. Heë treënt ´t blik voet. D´r Tien mós ´t joa hoale en werm óppennuits aavange mit zukke.
´Darve vier mitdoeë,´ ruft d´r Pee.
´Nae,´ ruft d´r Tien.
´Uur hauwt e ies en vier nit.´
Heë zukt wieër. D´r plai is leëch. D´r Pee zukt ziech in de sjtruuch bij de kirch inne knauwel. Dem lekt heë ónger ´t blik. Da lofe ze durch. Hinger ziech hure ze inne sjrai. Inne jong sjteet óp ee bee tse sjpringe.
´Lek mar e ies dróp,´ ruft d´r Pee. ´Da kanste werm lofe.´
Vuur alle zicherheet sjneure de tswai jonge voet. Óch al is ´t nog zoeë hees. Heem krient ze e jlaas wasser. Oane liemenaad. Wat maat ´t oes. Wentste doeësj has sjmaacht wasser zus.