Verhalen uit de lagere schooltijd in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Ik zat toen op de jongensschool Tharcisius in de Kerkraadse wijk Holz.

(laat u voorlezen!)

Sjträue

Durch de sjtroas klinke de hoeve van e peëd. D'r Tsinterkloas zitst dróp. Tswai Sjwatse Piete lofe d'r neëver. Bij d'r jaad van 't Hennie heem blieve ze sjtoa. D'r Tsinterkloas sjtiegt aaf. Inne van de Piete pakt 't peëd bij de tuejele. D'r angere Piet maat de poats noa d'r jaad óp. Ze lofe d'rdurch. 't Peëd weëd an inne boom vas-jemaad. Da junt ze hingenum 't hoes eri. D'r Wiel kiekt durch de vinster eroes. Heë vingt 't sjpannend. Vuural d'r Tsinterkloas óp 't peëd. In 't woeëntsimmer likt ing tseechnoeng van d'r Tsinterkloas en de Sjwatse Piete óp de sjtoomboot. D'r Wiel hat die jraad jemaad. Dizzen oavend lekt heë ze óp d'r telder. In 't jódtsimmer sjteet va jidderinne bij d'r Wiel heem inne telder óp d'r dusj. Mörje zal d'r Wiel als ieëtsjte óp zieë. Da broest heë de trap eraaf um tse kieke wat óp d'r telder likt. Sjokkelade lettere en bieës-jer. Tsoekker-dere en hets-jer. Martsiepane fiejoere en eppeltjer. Printe en taai-taaipóppe. Appeltsiene en vieje. Neus i alle tsoate. Joa dat weest heë noen al. Zoeë vrug wie meuglieg óp sjtoa. Jemindlieg maat heë ieëtsjt mit ing tsiedónk en heuts-jer de forneus aa in de kuche. Mar mörje nit. Da kunt ieëtsjt d'r telder. Zoeë kan heë lang jenóg sjnuutse vuurdat e noa sjoeël mós. Doa kan me jee Tsinterkloas- fes. En sjnuutse al jaar nit. Alling de jroeëse jonge van de zesde klas bij de Plaat vinge jet sjnuuts in 't kes-je van de sjoeëlbank. Bij d'r Wings vuur 't jesjef sjtunt jet jonge bijenee. Ze hant óch d'r Tsinterkloas jezieë. D'r Wiel kunt eroes. Ónger 't lofe deed heë ziech d'r jas aa. Heë ruft noa de jonge. 'Koom. 't Peëd sjteet hei in d'r jaad.'
Tsezame kieke ze durch de hek. 't Peëd sjteet sjtil. Aaf en tsouw sjrabt 't mit inne hoef durch de bleer.
'Iech zouw óch wal ins jeer Tsinterkloas wille zieë,' zeët d'r Tien. 'Boave óp e peëd zitse, dat liecht miech sjiek.'
'Joa,' zeët d'r Lei, 'd'r Pee darf va zienne pap wal ins óp 't peëd zitse.'
D'r Tien trukt ee verwóngerd jezich. 'Iech han ins jezieë dat e drónger-durch kroof.'
Doa mós d'r Al vuur laache. 'Is dat nit jevierlieg? Sjtel diech ins vuur dat 't peëd aa vingt tse pisse.'
Noen laache ze allenäu. D'r Wiel sjpringt bij d'r Wienand óp d'r ruk. 'Hop peëd.'
D'r Wienand hinnikt ins. Heë sjpringt werm aaf. 'Zalle vier Sjwatse Piet en Tsinterkloas sjpieële?'
Doa hant ze wal zin i. 'Vier jelde jet printe en sjnuuts. Da junt vier die sjträue.'
D'r Lei vrieft d'r wiesvinger en d'r doem uvveree. 'Dat kost wal jeld.'
'Auw wat,' d'r Wiel duit teëje d'r Lei aa. 'Iech vroag heem wal e leëg sjempötje an de mam. Doa kriet vier 't sjtatiejeld vuur.'
D'r Wienand zetst jroeëse oge óp. 'Dat is e jód iedee. Iech jon heem óch ins vroage.'
De angere dunt dat óch. Ze treffe ziech bij d'r Wings. Vuur de leëg sjempötjer krient ze jans jet sjnuuts. D'r Lei hat inne auwe jutezak mitjenoame. Doa junt ze bij hem heem ummer 't kniengsvoor i hoale. D'r sjnuuts jeet in d'r zak. 't Weëd lanksaam duuster. Vöal tsiet hant ze nit mieë. D'r Jillekirche is 't ieëtsjte hoes woar ze junt sjträue. D'r Wienand sjelt. 't Peëd is d'r Lou. Heë hinnikt. D'r zak weëd jedrage durch d'r Lei. D'r Tien en d'r Al sjträue. En d'r Wiel klopt óp de rolsjleëg. Tsezame zinge ze: “De zak van Sinterklaas.' De mevrauw Jillekirche maat de duur óp. Ze kriet d'r sjrek van heur leëve. Printe en sjnuuts vleie heur um de oere. Mar doch kan ze d'rvuur laache. De jonge sjneure hel voet. D'r nieëkste is d'r Kalle. Heë woeënt neëver d'r Henne. Ze hant tsezame d'r zelfde sjtoep. Hön dure zunt kót neëveree. Doa hant ze döks belletje jetrókke. De dure van d'r Kalle en d'r Henne dónge ze anee binge. Zoeë trókke die tswai tsejeliechertsiet an de duur. De kinger sjtónge va wied aaf ziech kapot tse laache. Evver noen kome ze d'r Kalle jet bringe. Alling deë sjnapt 't nit. De duur jeet oane koad draa flot óp. Heë sjnapt d'r ieëtsjte d'r betste bij de biend. Dat is d'r Lou.
'Iech bin 't peëd,' keëkt deë va sjrik.
'Da bis te noen e sjokkelpeëd.' En heë sjtuust d'r Lou ónger de vót. Zienne sjloeb vleit 'm oes. Dat woar 't jeluk vuur de jonge. Effe sjneurt d'r Kalle óp ing zök en inne sjloeb hinger ze aa. Mar dat hilt heë nit lang vol. De lampe zunt aajejange. ''t Heerlijk avondje' waad bij hön heem. Dat van de sjtroas bliet hinger in d'r duuster.