't Sjwats laoch is ing fantasie-jesjiechte i mieëdere dele.

Deel ee-en-tswantsieg

(laat u voorlezen!)

D'r pap

D'r Ielja weëd ónjeduldieg. Heë wil nit tse lang ligke. Zieng heng maat e werm óp. 't Lit sjiengt fel. Heë hilt ze teëje 't jezich van d'r Ie. Deë maat de oge óp. Mar de heng sjienge feller dan de oge van d'r Ie. Die weëde jroeëser. Óch d'r mónk en de oere, zie janse jezich. 't Lit van de heng sjiengt jans uvver d'r Ie. Heë waast. De erm, de bee, zie janse lief. Heë kan nit mieë reëtóp sjtoa. Jenauw wie d'r Ielja. 'Ielja.' Zieng sjtim klinkt kreftiejer. 'Ielja. Doe has miech vónge.'
'Ie, zoeëvöal wöad, hingenee zage?'
D'r Ie knikt. 'Joa, durch 't lit va dieng heng bin iech werm jewase. Iech bin 't. Diene pap.' Ze sjtare ziech aa. Da umerme ze ziech. 'Papa!' Troane rolle bij d'r Ielja uvver de bakke. D'r Ie lekt inne vinger óp d'r mónk. 'Nit tse hel Ielja. Angesj hure ze ós.'
Óch bij d'r Ie jlinstert ing troan. 'Die lit is sjterker dan 't lit van d'r Arche. Doamit kanne vier hem versjloa.'
'Angesj nit, pap?'
'Nae, Ielja. Zie lit is sjterker dan alle lit van de lu. De manslu mósse hel wirke in 't laoch. Ummer heller en ummer langer. Zoeëdat heë ummer mieë jeld kriet um zieng litsjting tse jelde. Ummer mieë lit. Heë wil zelver d'r nuie mond zieë. Vuur de lu is mar e bis-je jeld. Weë doa nit aa mitdeet, weëd vas-jemaat an helpe.'
'Dat han iech jezieë. Ze weëde umhoeëg jetrókke.'
'Dat hant ze mit miech óch jedoa. Zoeëlang bis iech werm zouw wirke. Mar iech wool dat nit. D'r Arche nótst ós oes. Vuur moeëte vuur hem sjpikkelere of  lu nit noa hem zouwe loestere. Weë dat nit deed, mósse vier verroane.'
'Zunt dat de lu mit de helpe? Jenauw wie deë man bij ós teëjenuvver?'
'Joa, en 't naats vare ze rónk óp de peëd oes 't laoch. Um de lu sjrek aa tse jage.'
'Doe dongs doa nit aa mit. Richtieg pap.'
'Iech woeët doarum i-jewikkeld wie inne mummie. Alling wurm dórf iech aese.'
'Woeëts te doe e kling keëlsje?'
'Ummer klinger bis iech inne sjtee zouw zieë. Alle keëlsjer weëde de nui sjwatse sjting. De dere mit de lang sjtets en platte vus duie ze in löcher. Wie deper wie sjwatser de sjting weëde.'
'De lang sjtets krient broeëd um tse aese. Dat han iech óch jezieë, pap. 't Weëd durch ruestere eraaf jewórpe.'  
'Ielja, doa wase de neël jód va. En die aese de wurm.'
D'r Ielja sjtriecht mit ing hank uvver 't jezich va ziene pap. Mit inne vinger langs de rimpele óp ziene vuurkop.
'Waorum neums doe diech Ie?'
'Vier koeëte ummer winniejer kalle. En Ie zunt de ieëtsjte lettere va diene naam. Miene jong. Iech wees dat-s te jet bezóngesj bis.'
''Umdat iech jee littseeche han?'
'Joa, iech wees dat-s te doadurch de kraf has um d'r Arche tse versjloa.'
'Van ing vrauw in d'r busj kroog iech bleer die mieng heng losse sjienge.'
D'r Ie duit ziene zoon teëje ziech aa. 'Die vrauw hat diech jered. De hevvam hat diech noeëts kanne vange bij dieng jeboert. Wie werm de sjting óp dieng brós óch woare. Jee littseeche.'
D'r Ielja duit de lippe teëje e bakke van d'r pap. 'Vier junt noa de mam,' fluustert heë.
'Mar doa mósse vier ieëtsj d'r Arche versjloa.'
'Wie da pap?'
'Dat kans doe alling. Mit dieng heng. Doe bis sjterker dan d'r nuie mond. Va boese nit tse zieë. Mar va binne bis te mieë dan d'r volle mond.'
'Dat zaat d'r Arche óch jiddere vriedieg óp d'r berg. Nuie mond, nuie mond.'
'Koom Ielja, vier junt tseruk noa 't hoal bij d'r Arche.' Kót teëjenee kroefe ze tseruk.