Jannewaar
Sjterebilder in d’r jannewaar zunt Sjteebók en Wasserman

 

Planete
Mars  in 't zude.  Jupiter de ieëtsjte helf van de naat in 't westee. Saturnus vrug in d'r oavend neer in 't zuudweste. Venus in d'r sjiemer neer boave d'r zuudwestlieje horizon.

 

Drei jannewaar
Mars en d'r mond um tswai-entswantsieg oer kótbijenee.

Drei-entswantsieg jannewaar
Venus en Saturnus reëts van d'r sjmale mond.

Orion
't Sjterebild Orion sjteet in 't zuud-oste. Hat de vorm van inne aierleufer mit drei sjtere in 't midde.

D'r jank van de tsiet
Ing verzamloeng va jediechte en sjtuks-jer proza. D'r sjriever Wim Heijmans nimt d'r leëzer mit óp inne sjpatseerjank durch 't joar. 't Bóch kan me krieje in de bucherjesjefter Deurenberg en Leeskunst i Kir

Troeësbóch.
Tekste in 't Kirchröadsj vuur bij d'r sjloes van 't leëve. E bóch mit sjrievere oes Kirchroa.  Ing oesjaaf va de Stichting LiLiLi deel 85. Uitgeverij TIC. ISBN: 978-94-93048-41-6

Deel X
  
Vroeë     

De sjpannoeng in ’t dörp sjtiegt. Wat jeet noen passere? Dis joar kan d’r Vasteloavends-oavend werm durchjoa. De korpse kome oes d’r quarantaine. Óp aafsjtand hant ze in de coronatsiet vasteloavend jevierd. De trommeler in d’r jaad. De piefere an de vinster. Tsezame d’r Oanemarsj jesjpild. ’t Is al jet joare jeleie dat ze ee korps woare. Noa d’r krach in d’r verain is jidder ziene eje waech jejange. Noen waor dat vanoes de quarantaine nit e zoeë lestieg. Evver noen. Wat jeet passere. Ing kier hant ze nog tsezame vasteloavend jevierd in ’t verainslokaal. D’r inne van elf óp ach. D’r angere d’rnoa um elf óp tsing. D’r May Sjleëjer van de trommeler hat ziech nog nit lose hure. Óch nit d’r Wiel Piefer van de piefere.
Heem zeët d’r May teëje zieng vrauw: ‘Keetsje, alwerm e joar d’r Oanemarsj sjpille óp aafsjtand doa han iech jinne zin i.’
En ’t nemlieje zeët d’r Wiel óch teëje zieng vrauw. D’r Wiel sjnapt ziech e sjtuk papier oes ’t sjaos. Zetst ziech an d’r kuchedusj. Vingt aa tse sjrieve.
‘Wilt uur mitdoeë mit ós. Dat kan da. Uur komt mit de fleute. Vier mit de tromme. De angere veraine van ’t dörp kome vazelver um óp tse treëne.’
D’r Wiel Piefer deed jenauw ‘t zelfde. Zitst an d’r kuchedusj tse sjrieve. Mit jenauw dezelfde wöad. Alling i plaatsj va fleute sjrieft e knuppele. En i plaatsj va tromme fleute. Ze kleëve d’r brif tsouw en bringe dem noa ee. Ze junt allebei reëtserum de duur eroes. Zoeë bejieëne ze ziech nit. Zunt werm tsejeliechertsiet heem en leëze d’r brif hel óp.
‘Wat sjrieft e,’ zeët ’t Keetsje van d’r May, ‘knuppele teëje ós trommekule. Wie durft e.’
‘Wat sjrieft e,’ zeët ’t Tsof van d’r Wiel, ‘fleute? Wat meent deë doa mit?  Doch nit ós vrauwlu.’
D’r May en d’r Wiel wille jinne krach ier ze richtieg bejonne zunt. Ze zient ’t als joeks wat bij d’r vasteloavend huet. Ónger d’r brif sjrieve ze ee woad, ‘jód.’  
Ze bringe allebei d’r brif werm tseruk.
D’r wieët van ’t verainslokaal kriet deë oavend tswai berichte. Van d’r Wiel en van d’r May.
D’r oavend jeet durch. D’r zamsdieg vuur de vasteloavend.
D’r wieët is vroeë. Heë zuet ins deep. Heë  kan werm an ’t tsere van d’r zaal dinke.